Kafiye (Uyak) Çeşitleri

KAFİYE (UYAK):

Mısra sonlarında anlamları ve görevleri farklı olan ses benzerliklerine denir.

 1)  YARIM KAFİYE:

Mısra sonlarında tek (bir) sesin benzerliğine dayanan kafiye çeşidine denir.

Akşam olur, kuşlar konar dallara

Susamış yıldızlar iner göllere

İnce güzeller dizilir yollara

İçlerinde seni göremiyorum

“lara”  redif.

“l” yarım kafiye.

2 )  TAM KAFİYE:

Mısra sonlarında bir sesli bir sessiz harfin benzerliğine dayanan kafiye çeşidine denir.

Ne kaşadır ne gözedir

Meylimiz güzel yüzedir

Daima solmaz tazedir

Bu bizim gülistanımız

“dir”  ler redif ,     “ze” ler tam kafiyedir.

 3 ) ZENGİN  KAFİYE:

İkiden fazla sesin benzerliğine dayayan kafiyeye denir.

Geçen dert değil ki aransın çare

İşte gülen servi, susan minare

4) TUNÇ KAFİYE:

Kafiyeyi oluşturan sözcüklerden birinin diğerinin içinde yer almasına denir. Tunç kafiye aslında zengin kafiyenin bir çeşididir.

Gurbet âdemden kara, hasret ölümden acı

Ne zaman tükenecek bu yollar arabacı

5) CİNASLI KAFİYE:

Sesteş sözcüklerin oluşturduğu kafiye çeşidine denir.

Niçin kondun a bülbül

Kapımdaki asmaya

Ben yârimden ayrılmam

Götürseler asmaya.